به نظر می رسد برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم یا ASD در دنیای خود زندگی می کنند. آنها به کودکان دیگر علاقه ای ندارند و فاقد روابط اجتماعی هستند. کودک مبتلا به اوتیسم ASD رفتارهای عادی و تکراری از خود نشان می دهد و اغلب در برقراری ارتباط با دیگران نیز مشکل دارد. او ممکن است مانند بچه های دیگر شروع به صحبت نکندو تمایلی به برقراری ارتباط چشمی با افراد دیگر نداشته باشد. ASD می تواند کودک را از رشد مهارت های اجتماعی باز دارد.کودک مبتلا به اوتیسم ASD ممکن است قادر به درک حالات چهره یا احساسات افراد دیگر نباشد. اگر کودکتان مبتلا به اوتیسم است در این مقاله همراه ما باشید.
اوتیسم در کودکان چیست ؟
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که به دلیل تفاوت در مغز ایجاد می شود. افراد مبتلا به ASD اغلب در ارتباط و تعامل اجتماعی مشکل دارند و رفتارها یا علایق محدود یا تکراری دارند. افراد مبتلا به ASD نیز ممکن است روش های مختلفی برای یادگیری، حرکت یا توجه داشته باشند.
عوامل متعددی می‌توانند بر ایجاد اوتیسم تأثیر بگذارند و اغلب با حساسیت‌های حسی و مسائل پزشکی مانند اختلالات گوارشی، تشنج، یا اختلالات خواب و همچنین مشکلات سلامت روان همراه است. مانند اضطراب، افسردگی و بیش فعالی
علائم کودکان اوتیسمی
علائم اوتیسم معمولاً در حدود ۲ یا ۳ سالگی ظاهر می شود. برخی از تأخیرهای رشد مرتبط می توانند حتی زودتر ظاهر شوند و اغلب می توانند در اوایل ۱۸ ماهگی تشخیص داده شوند. تحقیقات نشان می دهد که مداخله زودهنگام منجر به پیامدهای مثبت در آینده برای افراد مبتلا به اوتیسم می شود.
- از تماس چشمی خودداری می کند.
- تا ۹ ماهگی به نام پاسخ نمی دهد.
- حالات چهره مانند شادی، غمگینی، عصبانیت و تعجب را در ۹ ماهگی نشان نمی دهد.
- تا ۱۲ ماهگی بازی های تعاملی ساده را انجام نمی دهد.
- تا ۱۲ ماهگی از حرکات کمی استفاده می کند یا اصلاً از آن استفاده نمی کند (مثلاً برای خداحافظی دست تکان نمی دهد)
- در سن ۱۵ ماهگی با دیگران علایق مشترک ندارد (مثلاً شیئی را به شما نشان می دهد که آنها دوست دارند)
- به شما اشاره نمی کند.
- در سن ۱۸ ماهگی چیز جالبی را به شما نشان دهد
- متوجه نمی شود که دیگران آسیب ببینند یا ناراحت شوند.
- به کودکان دیگر توجه نمی کند و با آنها در بازی همراه نمی شود.
- آواز نمی خواند، نمی رقصد.
- رفتارها یا علایق محدود یا تکراری دارد.
همان طور که گفته شد کودک مبتلا به ASD ممکن است حرکات را تکرار کند. تکرار حرکات می تواند شامل تکان دادن دست یا تکان دادن خود باشد. کودک همچنین ممکن است وابستگی غیر طبیعی به اشیا داشته باشد. اما کودک مبتلا به ASD ممکن است برخی از وظایف ذهنی را نیز به خوبی انجام دهد. به عنوان مثال، ممکن است کودک بهتر از سایر کودکان بتواند شمارش یا اندازه گیری کند. کودکان مبتلا به ASD ممکن است در هنر یا موسیقی عملکرد خوبی داشته باشند یا بتوانند چیزهای خاصی را به خوبی به خاطر بسپارند.
اگر علائمی مشابه به علائمی که گفته شد را در فرزند خود اخساس کردید بهتر است قبل از هرگونه تصمیم گیری به بهترین روانشناس و بهترین روانپزشک های مجموعه کلینیک آرام مراجعه نمایید.
علت ایجاد اوتیسم در کودک چیست؟
دقیقا مشخص نیست که چه چیزی باعث اجاد اختلال اوتیسم ASD در کودک می شود. ممکن است این اختلال توسط ژن های خاصی ایجاد شود. یک کودک مبتلا به ASD همچنین ممکن است در ساختار مغز خود یا با مواد شیمیایی خاصی در مغز مشکلاتی داشته باشد. موارد دیگری که ممکن است باعث ایجاد اوتیسم ASD شوند، عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض سموم موجود در محیط قبل یا بعد از تولد
- عفونت های شدید مانند مننژیت یا آنسفالیت که منجر به آسیب مغزی می شود.
- عفونت های قبل از تولد
- مشکلات حین تولد
- برخی از اختلالات ژنی که در خانواده ها وجود دارد می تواند خطر ابتلا به ASD را در کودک افزایش دهد. مانند سندروم شکننده-X ، فنیل کتونوری (PKU) ، توبروس اسکلروزیس
- سن بالای پدر
- کمبود ویتامین مادر در زمان بارداری
درمان اوتیسم در بهترین مرکز درمان کودکان اوتیسمی چگونه است ؟
رایج ترین درمان رشدی برای افراد مبتلا به ASD، گفتار و کار درمانی است. گفتار درمانی به بهبود درک و استفاده فرد از گفتار و زبان کمک می کند. برخی از افراد مبتلا به ASD به صورت کلامی ارتباط برقرار می کنند. دیگران ممکن است از طریق استفاده از علائم، حرکات، تصاویر یا یک دستگاه ارتباط الکترونیکی ارتباط برقرار کنند.
کاردرمانی مهارت هایی را آموزش می دهد که به فرد کمک می کند تا حد امکان مستقل زندگی کند. مهارت ها ممکن است.
به طور کلی درمان اوتیسم در بهترین مرکز درمان کودکان اوتیسمی از طریق روش های زیر امکان پذیر است.
گفتار درمانی
از آنجایی که افراد و کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات اجتماعی نارسایی دارند، گفتار درمانی یک گزینه درمانی مهم است. گفتار درمانی با یک آسیب شناس گفتار-زبان دارای مجوز به بهبود مهارت های ارتباطی فرد کمک می کند و به آنها اجازه می دهد نیازها یا خواسته های خود را بهتر بیان کنند. برای افراد مبتلا به ASD، گفتار درمانی اغلب زمانی مؤثر است که آسیب شناسان گفتار زبان با معلمان، خانواده ها و همسالان کودک برای ارتقای ارتباطات عملکردی در محیط های طبیعی کار کنند.
کاردرمانی (OT)
کاردرمانی اغلب به عنوان درمانی برای یکپارچگی حسی و نقص حرکتی مرتبط با اوتیسم ASD در کودکان استفاده می شود. کار درمانی می تواند به آموزش مهارت های زندگی که شامل حرکات ظریف حرکتی مانند لباس پوشیدن، استفاده از ظروف، بریدن با قیچی و نوشتن است کمک کند. هر برنامه کاردرمانی بر اساس ارزیابی ها و اهداف فردی است. کاردرمانی برای کودکان خردسال مبتلا به اوتیسم ASD اغلب بر بهبود یکپارچگی حسی و مسائل حسی-حرکتی متمرکز است. در کودکان بزرگتر، اوتیسمOT اغلب بر بهبود رفتار اجتماعی، آموزش مهارت های حرکتی (مانند دست خط) و افزایش استقلال تمرکز می کند.
فیزیوتراپی (PT)
فیزیوتراپی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت و بهبود مسائل یکپارچگی حسی، به ویژه مواردی که شامل توانایی فرد برای احساس و آگاهی از بدن خود است، استفاده می شود. . PT برای آموزش و بهبود مهارت هایی مانند راه رفتن، نشستن، هماهنگی و تعادل کار می کند. فیزیوتراپی زمانی موثرتر است که در یک برنامه مداخله اولیه ادغام شود.